Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2016

ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΔΕΛΗΚΩΣΤΑ - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΨΥΧΗΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙ - ΛΟΓΙΑ ΚΑΡΔΙΑΣ ΚΑΙ ΒΑΘΙΑΣ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΦΗΣΟΥΝ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΣΥΓΚΙΝΗΤΟ!!!


Στον Επίσκοπό μας, με ΑΓΑΠΗ!
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!


Ευχαριστώ από τα βάθη της ψυχής μου, που πριν από δύο περίπου χρόνια στείλατε τον π. Γεώργιο Δεληκώστα στην Παναγίτσα στην Τρύπα. Δόξα το Θεό, εγώ δεν έχω να σας αφηγηθώ καμία δακρύβρεχτη ιστορία για το πώς μου άλλαξε τη ζωή ο πατέρας Γεώργιος μετά από κάποια προσωπική τραγωδία. Αν και έχω γνωρίσει πολλούς ανθρώπους που έχουν και θα μπορούσαν να σας πούνε τέτοιες ιστορίες.

Εγώ, θέλω να σας πω ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, γιατί μου δώσατε την ευκαιρία να αποκτήσω μια μεγάλη οικογένεια εδώ στην όμορφη πόλη σας. Εκεί στην Παναγίτσα, βρήκα την ζεστασιά, την οικειότητα, την αγκαλιά που μόνο στην μικρή εκκλησία του νησιού μου είχα γνωρίσει. ΕΚΕΙ που οι άνθρωποι δεν είναι άγνωστοι μεταξύ τους, ΕΚΕΙ που όταν λείψει κάποιος η απουσία του γίνεται αισθητή και ρωτάμε να μάθουμε αν είναι καλά, ΕΚΕΙ που η λειτουργία είναι «συμμετοχή» και κανείς δεν φεύγει με το «Δι’ ευχών», ΕΚΕΙ που ο άντρας μου, τα παιδιά μου κι εγώ, βρήκαμε συμβουλές, δωρεάν πρόσβαση στη γνώση, νέους φίλους, ΕΚΕΙ που σε πολλούς δημιουργήθηκε για πρώτη φορά η ανάγκη για εξομολόγηση, ΕΚΕΙ που η θεία κοινωνία έγινε επιθυμία και όχι συνήθεια, ΕΚΕΙ που όλοι βρήκανε μια θέση, ένα ρόλο και νιώθουν ότι προσφέρουν, ότι αγαπιούνται και ανταποδίδουν, ο καθένας με ότι έχει, με όποιον τρόπο μπορεί.

Κι εδώ έρχεται το ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ...

Αυτό το ΕΚΕΙ μην το στερείτε από τόσο κόσμο... Γιατί το κάθε ΕΚΕΙ το φτιάχνουν οι άνθρωποι και όχι οι πέτρες... αυτό το ΕΚΕΙ δεν μπορεί να είναι το ίδιο όταν λείψει ένας κρίκος... όποιο δάχτυλο κι αν κόψεις το ίδιο θα πονέσει που λέει ο σοφός λαός μας... εμείς μετράμε στα δάχτυλα μας ότι έχει αξία για εμάς
ΑΓΑΠΗ * ΠΙΣΤΗ * ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ * ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ * ΕΣΤΙΑ...
και όλα αυτά ήταν θέλημα Θεού να τα βρούμε στην Παναγίτσα με τις ευλογίες και την προσωπική δέσμευση του πατέρα Γεώργιου να σταθεί στο πλάι «κάθε» ανθρώπου που ζητάει την βοήθεια του. Γι’ αυτό και νιώθουμε ότι έχουμε ηθική υποχρέωση να υπερασπιστούμε τον ίδιο και το έργο του.

Προσωπικά, έχω εμπιστοσύνη, ότι αν ο καλός Θεούλης θέλει, θα βρείτε τον τρόπο να αποκαταστήσετε μια αδικία που πιστεύω ότι έχει συντελεστεί, όχι μόνο προς το πρόσωπο του πατέρα Γεώργιου, αλλά και προς τους χιλιάδες πιστούς που νιώθουν ότι δοκιμάζεται η πίστη τους... άλλοι γιατί χρειάζονται χρόνο να διαχειριστούν αυτή την «αδικία» και άλλοι γιατί αυτή η αλλαγή τους δημιουργεί σημαντικά θέματα (οικονομικά... κόστος μετάβασης στην Γατζέα, σύγχυσης... χάνουν τον πνευματικό τους, αποπροσανατολισμού... η εκκλησία που διδάσκει την αγάπη και την συγχώρεση φαίνεται να τους τιμωρεί για την αγάπη που λάβανε και δώσανε, διχασμού... η διαίρεση προκαλεί πάντοτε ελάττωση, ενώ η ομόνοια και η συμφωνία αύξηση).

Με εκτίμηση,

Μια απλή γυναίκα, σύζυγος, μητέρα και πνευματικό παιδί του π. Γεώργιου Δεληκώστα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου