ΔΥΝΑΜΗ ΚΑΙ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΣΤΑ ΔΥΟ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΤΟΥ. ΕΠΙΣΗΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΠΟΥ Η ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ Η ΑΓΙΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΚΑΙ Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΗΤΑΝ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΚΑΙ ΘΑ ΜΕΙΝΕΙ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗ ΣΚΕΨΗ ΟΛΩΝ ΜΑΣ.
ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Η ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΕΠΕΛΕΞΕ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΤΟΝ «ΑΓΚΑΛΙΑΣΕΙ» ΕΙΝΑΙ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ.
Η ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΛΥΦΑΔΑΣ ΕΚΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΒΑΘΥΤΑΤΗ ΛΥΠΗ ΤΗΣ ΓΙΑ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΑΠΩΛΕΙΑ ΣΤΟ ΓΙΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΛΟΣ ΤΗΣ ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗΣ ΜΑΣ ΑΡΓΥΡΗ ΠΟΥΛΙΔΗ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΦΙΛΙΠΠΑ.
ΓΙΑ ΤΗΝ Σ.Ε. ΑΝ.ΕΛΛ. ΓΛΥΦΑΔΑΣ
Ο Συντονιστής
Αναστάσιος Ι. Αποσπόρης
Βιογραφικό
Ιερεύς Μάρκος Π. Πουλίδης
Γεννήθηκα στην Αθήνα το 1929.Είμαι το έβδομο παιδί από οχτώ συνολικά αδέλφια. (πέντε αγόρια και τρία κορίτσια).
Ο πατέρας μου ήταν ο Πέτρος Χρ. Παυλίδης , Ηπειρώτης Μπιζανομάχος και ο πρώτος Έλληνας φωτορεπόρτερ. Η μητέρα μου Ανθή, προσφυγοπούλα από το Αϊβαλί , τις ωραίες Κιδωνίες ή Πέργαμο όπως μας το έλεγε, κόρη ιερέως του παπά Γιώργη Αμπατζή που τον σκότωσαν οι Τούρκοι στο Αϊβαλί Μικράς Ασίας το 1917 για την πατριωτική του δράση.
Ζήσαμε ευτυχισμένοι τα πρώτα δέκα χρόνια (1930 –1940) μετά ακολούθησε ο πόλεμος, οι θάνατοι, η δυστυχία. Μετά τον πόλεμο το 1945 πήγα στο γυμνάσιο και δούλεψα σκληρά μέχρι το 1950 που εισήλθα στο Πανεπιστήμιο, στη θεολογική σχολή Αθηνών, τραβώντας φωτογραφίες τους καθηγητές και συμφοιτητές μου και ψέλνοντας σε εκκλησία.
Το 1952 πήγα στρατιώτης. Από το 1955 έως το 1957 έζησα στην Μασσαλία δουλεύοντας ως ψάλτης στην ελληνική εκκλησία και δάσκαλος κάνοντας διαλέξεις στο Πανεπιστήμιο σπούδαζα φιλολογία και προτεσταντική θεολογία στο Aix en Prudence. Γυρίζοντας στην Ελλάδα εργάσθηκα ως φωτορεπόρτερ από το 1959 έως το 1969, έχοντας κοντά μου τον πατέρα μου o οποίος ήταν Πρύτανης των Ελλήνων φωτορεπόρτερ (1905 – 1967).
Έτρεξα σε μαραθώνιους δρόμους (1955-1960) και υπήρξα πρωταθλητής του πανεπιστημίου Αθηνών.
Γύρισα διάφορα μοναστήρια στα Ιεροσόλυμα, στο Άγιο Όρος, Μονή Πετράκη, Μονή Πεντέλης προσπαθώντας να γίνω κληρικός και για αρκετό καιρό δεν τα κατάφερνα.
Έγινα ιερέας το 1967 και άρχισα με ζήλο τα ιερατικά μου καθήκοντα υπηρετώντας τον Θεό και όλους όσους είχαν ανάγκη και συνεχίζω μέχρι σήμερα.
Ιερεύς Γλυφάδας έγινα το 1969.
Από τότε πόσα δεν έγιναν καλά η στραβά. Οι Γλυφαδιώτες με αγάπησαν και οι εχθροί μου με πολέμησαν. Συγκέντρωνα χρήματα για τους ενορίτες μου αλλά όχι αρκετά για τον δεσπότη μου της Νέας Σμύρνης Αγγαθάγγελο. Έτσι κατόρθωσαν το απίθανο να με καθαιρέσει η Ιερά σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος (επί Αρχιεπισκόπου Σεραφείμ του μακαριστού και πνευματικού πατρός μου, ο οποίος με θαύμαζε και με παρεδέχετο).
Εγώ συνεχίζω τα καθήκοντα μου και την δράση μου και θα συνεχίζω μέχρι το πέρας της ζωής μου.
Μέσα απο της φωτογραφίες των ηλεκτρονικών σελίδων μου θα μπορέσετε να βιώσετε την ζωή μου.
Ιερεύς Μάρκος Π. Πουλίδης
notia-press.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου