Υπάρχει ένας κανόνας. Η φυσική επιλογή. Ορίζεται ως η διαδικασία εξέλιξης των ειδών μέσω της οποίας οι οργανισμοί που είναι καλύτερα προσαρμοσμένοι στο περιβάλλον αφήνουν περισσότερους απογόνους από εκείνους που είναι λιγότερο προσαρμοσμένοι.
Οι Έλληνες ως λαός από τα μέσα της δεκαετίας του '80 έδειξαν με τις πράξεις τους ότι είναι αδύναμοι να προσαρμοστούν σε έναν κόσμο που άλλαζε συνεχώς.
Σαν πεινασμένοι πίθηκοι έπεσαν να φάνε τις κερασμένες μπανάνες, τους έκανε μόνο ΚΛΙΚ να απολαμβάνουν τους "απαγορευμένους καρπούς" που απλόχερα μοίραζε η ελευθεριότητα της εποχής, βάζοντας με τον τρόπο αυτό NITROγλυκερίνη στο μέλλον τους.
Έτσι φτάσαμε, εν έτει 2013, ο μέγιστος στόχος να είναι ένα νούμερο. Ένα πλεόνασμα.
Εγώ θα το χαρακτηρίσω πλεόνασμα υποκρισίας. Αν ο στόχος, το εθνικό αφήγημα ενός λαού είναι ένα λογιστικό νούμερο, ας δούμε με θλίψη νούμερα που ακολουθούν.
Αντί λοιπόν να ψάχνουμε την πολιτική – οικονομική λύση, ας πάμε στον καθρέφτη και ας κοιταχτούμε καλά. Γιατί οι επιλογές μας δείχνουν ξεκάθαρα, λαό χωρίς φραγμούς, χωρίς ηθική, χωρίς εθνικό όραμα. Δείχνουν μια χώρα χωρίς μέλλον.
Όλοι εκείνοι που ακόμα πιστεύουν ότι η Πατρίδα είναι η ανώτατη συλλογικότητα, ας ρίξουν μια ματιά στα παρακάτω και ας βουρκώσουν. γιατί η πατρίδα μας πεθαίνει, και να μην κοιτούν τους αριθμούς στους κρατικούς προϋπολογισμούς (πλεονασματικούς ή μη) αλλά τους αριθμούς που ακολουθούν.
Οι πίνακες είναι αμείλικτοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου