Όπλα από την Ανατολική Γερμανία
Το 1989 ο Παύλος Μπακογιάννης, ο εμπνευστής του σχεδίου της συγκυβέρνησης Ν.Δ-Αριστεράς με πρωθυπουργό τον Τζαννή Τζανετάκη, «κρυμμένος στη σκιά κινεί τα νήματα...
Τον μισούν θανάσιμα. Έχει γίνει για ορισμένους ό,τι το κόκκινο πανί για τον ταύρο. Παίζει κάπου με τη φωτιά αλλά φαίνεται ότι του αρέσει». Σε ένα καφέ του Κολωνακίου, ο Κώστας Πετρογιάννης συναντά το πρώην πράκτορα των γερμανικών μυστικών υπηρεσιών, τον Βόλφ. Τον γνωρίζει καλά από το Μόναχο και προσπαθεί να μάθει γιατί τον τελευταίο καιρό ο Παύλος Μπακογιάννης, κάνει συνεχή ταξίδια στην Ανατολική Γερμανία. Τα όσα ακούει τον μπερδεύουν αλλά και τον ανησυχούν για τον παλιό προϊστάμενο του στην Ντόυτσε Βέλε. Ο πράκτορας που τώρα κάνει δουλειές με εμπορία όπλων και ισχυρό πελατολόγιο, δείχνει εκνευρισμένος. Επίκεινται νέες εκλογές. Ο Βόλφ θεωρεί ότι ο Μπακογιάννης προσπαθεί πίσω από τα τείχη του Βερολίνου να βγάλει λαβράκι και να δημιουργήσει πολιτικό σκάνδαλο εκθέτοντας το ΠΑΣΟΚ- για λογαριασμό του πεθερού του- ώστε ο κλονισμένος Παπανδρέου να χάσει τις εκλογές. Κάνει χαλάστρα όμως και στους λαθρέμπορους όπλων που συναλλάσσονται με τη Λαϊκή Δημοκρατία. Ο Πετρογιάννης συσχετίζει την συζήτηση με πληροφορίες από πηγές του Πενταγώνου που παρουσίαζαν την κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου να έχει αγοράσει μεγάλες ποσότητες μεταχειρισμένου πολεμικού υλικού από τον στρατό των ανατολικών που μάλλον δεν προορίζονταν για τις ένοπλες δυνάμεις. Τα όπλα μπορεί να προορίζονταν για τον πόλεμο Ιράν-Ιράκ από ισχυρά κυκλώματα που παραβίαζαν το διεθνές embargo. Ζωτικά συμφέροντα της υπό κατάρρευσης οικονομίας της Ανατολικής Γερμανίας, κινδύνευαν με τις έρευνες και τις πληροφορίες του Μπακογιάννη, ο οποίος τότε είχε προσβάσεις από το δημοσιογραφικό κατεστημένο του Αμβούργου, για να ψάξει. «Αυτά τα παιχνίδια είναι επικίνδυνα και μπορούν να αστοχήσουν. Ένα κλίμα δυσφημίσεων και φανατισμού από λαϊκά έντυπα και ραδιόφωνα είναι πιθανόν να προκαλέσει απρόβλεπτες συνέπειες. Στο κάτω κάτω , η Χαριλάου Τρικούπη βρίσκεται σε απόσταση αναπνοής από τα Εξάρχεια», λέει ο Βόλφ και πηγαίνει στο καλό...
Ο Γιάννης ο ηθοποιός, τα «αδέρφια» της πλατείας Αριστοτέλους και οι «γέροντες» της 17Ν
Ο Πετρογιάννης συνεχίζει να εργάζεται ως προϊστάμενος της ελληνόφωνης εκπομπής στο Μόναχο. Παράλληλα προσπαθεί να μάθει εάν κάποιοι πρώην αντιστασιακοί που δεν πίστευαν στο μεταπολιτευτικό σχήμα αλλά στην ένοπλη αντίσταση, είχαν βάλει στο μάτι τον αρχηγό για να τον ξεκάνουν.
Ένας συναγωνιστής του Κώστα Πετρογιάννη από το Βούπερταλ του στέλνει συνεχώς επιστολές. Παρουσιάζει τον Παύλο Μπακογιάννη ως όργανο των αποστατών, συνεργό του Κοσκωτά και εκπρόσωπο ξένων συμφερόντων. Παρά το γεγονός ότι ο Μπακογιάννης είχε απολυθεί από την Γραμμή Α.Ε από το 1985, παλιοί σύντροφοι επιμένουν ότι ο πεθερός του Μητσοτάκη, έχει προδώσει τον παλιό αγώνα. Ένα παγωμένο βράδυ συναντά τον Γιάννη τον ηθοποιό, πρώην εργαζόμενο στη D.W ,σε ένα καπηλειό του Μονάχου. Ήταν απόφοιτος της δραματικής σχολής της Θεσσαλονίκης και την εποχή της χούντας σκηνοθετούσε αντιφασιστικές παραστάσεις για τους Έλληνες της Γερμανίας. Ο Γιάννης διακινούσε όπλα σε μέλη οργάνωσης στην Ελλάδα που είχαν εκπαιδευθεί στη Κούβα αλλά και σε στρατόπεδα Παλαιστινίων. Ο ηθοποιός αποκαλύπτει ότι με μερικά από τα στελέχη που «επέλεγαν στόχους πρώην βασανιστές της χούντας, σκληρούς εκπροσώπους της εργοδοσίας, δημοσιογράφους με σκοτεινά κίνητρα»(τα θεωρούμενα μέλη της πρώτης γενιάς της 17Ν)και είναι αδέρφια του, πίνει κανένα ούζο στη πλατεία Αριστοτέλους». Ο Γιάννης αποκαλύπτει επίσης ότι αν και άρχισαν διαφορετικά από την Βόρειο Ιταλία, στην πορεία το ένοπλο κίνημα ξεστράτισε. Έγινε η δεξαμενή για άντληση στελεχών με ακραίες δραστηριότητες τα οποία αυτονομήθηκαν. Από τη συζήτηση αντιλαμβάνεται τα συναισθήματα των παλιών του «συντρόφων» για τον Μπακογιάννη: «Ανέκαθεν κομμουνιστοφάγος, οπορτουνιστής και γκομενάκιας» ενώ ο παράξενος ηθοποιός του αποκαλύπτει κάτι ακόμα. Ότι η πρώτη γενιά των στελεχών της 17Ν(«οι δικοί μου», όπως τους αποκαλεί)υπέπεσαν σε διπλό λάθος: Είχαν διασυνδέσεις με διεθνή τρομοκρατία και παράλληλα με μυστικές υπηρεσίες ξένων χωρών. Για τον ηθοποιό η εξάρτηση από ξένους πράκτορες έγινε αντιληπτή στη δολοφονία του σταθμάρχη της CIA στην Αθήνα, Ρίτσαρντ Γουέλς.(Ο Γουέλς εκτελέστηκε με 45αρι Κόλτ έξω από το σπίτι του επί της οδού Βασιλίσσης Φρειδερίκης 5 στο Παλαιό Ψυχικό και η προκήρυξη είχε δημοσιευτεί στην εφημερίδα Liberation ). Όσο για τις παλιές κακές συναναστροφές του Μπακογιάννη από την αντιπέρα όχθη; «Ενδέχεται εκείνες να θεωρούν ότι τις είχε ρίξει και του το φυλάνε», κατέληξε ο θεατρίνος και σκηνοθέτης ο οποίος σκοτώθηκε πριν από λίγα χρόνια σε τροχαίο στη Βόρειο Ελλάδα: «Θέλω να πιστεύω ότι επρόκειτο για δυστύχημα», κλείνει το πολύ περίεργο αυτό κεφάλαιο ο συγγραφέας.
Η συνεσταλμένη αρραβωνιαστικιά, τα κεφτεδάκια και ο πεθερός
Από το βιβλίο και τις αφηγήσεις του συγγραφέα δεν λείπουν οι προσωπικές αναφορές για την ζωή, τις ερωτικές αταξίες αλλά και την γνωριμία και τον γάμο του Παύλου Μπακογιάννη με την πανύψηλη θυγατέρα του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Δώδεκα μήνες πριν από τη πτώση της χούντας, στο Στρασβούργο σε έναν διθέσιο καναπέ ενός γραφείου, ο Κώστας Πετρογιάννης γνωρίζει την Ντόρα και τους γονείς του Μπακογιάννη. Τον παπά πατέρα του και την «ηλικιωμένη χωριάτισσα» γυναίκα του. Η Ντόρα εγκαθίσταται στο Μόναχο για να σπουδάσει. Ο πραγματικός λόγος όμως ήταν ο τρελός έρωτάς της με τον Μπακογιάννη. Στη μικρή γκαρσονιέρα της κόρης του Μητσοτάκη, ο Πετρογιάννης συναντά την μητέρα της κοπέλας(τη Μαρίκα Μητσοτάκη), μια αεικίνητη στρουμπουλή κυρία η οποία μιλούσε συνεχώς και έφτιαχνε υπέροχα κεφτεδάκια. Δίπλα της ο πανύψηλος πατέρας στον οποίον η κόρη του έμοιαζε έντονα, βαρύς και λιγομίλητος. Στο Μόναχο(λίγο καιρό αργότερα)ο Μπακογιάννης τσακώνεται με την αρραβωνιαστικιά του και η Ντόρα σηκώνεται και φεύγει. «Ο αρχηγός δεν είχε αρκετό χρόνο για την ερωτευμένη πιτσιρίκα. Ακόμα πιο δύσκολο όμως ήταν να αντέξει η παραχαϊδεμένη μικρή τον εκρηκτικό του χαρακτήρα. «Απορώ», μου έλεγε αυτός λίγα χρόνια αργότερα, μετά τον γάμο τους, «πως μπορεί ακόμα μαζί μου», γράφει ο συγγραφέας ότι του είχε εκμυστηρευτεί ο γαμπρός του πρώην πρωθυπουργού. Τον Δεκέμβριο του 1974 ο Μπακογιάννης παντρεύεται την Ντόρα μετά την παραίτησή του από Γενικός Διευθυντής της ΕΡΤ, θέση την οποία είχε πάρει από την πρώτη μεταπολιτευτική κυβέρνηση Καραμανλή. Στη συνέχεια και όταν ο Παύλος Μπακογιάννης έγινε διευθυντής στο περιοδικό ΕΝΑ «από το γραφείο του παρέλαυναν ακόμα και ορεκτικά μανούλια που φιλοδοξούσαν να φωτογραφηθούν στο εξώφυλλό του» ενώ λίγο καιρό αργότερα «σύμφωνα με τα κουτσομπολιά, οι σχέσεις με την γυναίκα του βρίσκονταν κοντά στο μηδέν. Αυτό μου το είχε σφυρίξει δήθεν εμπιστευτικά ο άσπονδος συνάδερφός μου, δηλαδή ο ηχολήπτης που διατηρούσε στενή επαφή με τον αρχηγό. Τον πίστεψα, διότι γνώριζα καλά ότι κατά τις επισκέψεις του στο Μόναχο ο αρχηγός έπιανε αμέσως επαφή με τις παλιές του κατακτήσεις».
makeleio
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου