ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ...? Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ???

Μεγάλο σουξέ γνώρισε την Κυριακή η “επανεκκίνηση” του ΠΑΣΟΚ, με τη συμμετοχή των ψηφοφόρων να ξεπερνά κάθε προσδοκία. Για τη γιορτή της Δημοκρατίας προσήλθαν στις κάλπες πάνω από 240.000 φίλοι και μέλη του κόμματος, μεταξύ αυτών οι Γιώργος Ανδρέας και Γεώργιος Παπανδρέου, οι Ελευθέριος και Σοφοκλής Βενιζέλος, οι Χαρίλαος και Σπυρίδων Τρικούπης, ο Πλαστήρας, όλα τα δέντρα του Εθνικού Κήπου (εκτός από τις φοινικιές στην αρχή του πάρκου που είναι δεξιές και αντιδραστικές), τα κομοδίνα της Ιπποκράτους καθώς και τα καινούργια πατάκια που ανήκουν στη νεολαία. Με “10” ψήφισε το ΠΑΣΟΚ και ο Αλέξης Κωστάλας για τις πολιτικές πιρουέτες του.

Ακόμη και οι “πράσινοι” που τα “έσπασαν” στο ΟΑΚΑ, ήταν στην πραγματικότητα οπαδοί του ΠΑΣΟΚ, κι όχι του Παναθηναϊκού, που είχαν εξαγριωθεί επειδή δεν πρόλαβαν να ψηφίσουν το Βενιζέλο.

Μάλιστα ο νέος "Αγαπημένος Ηγέτης" δεν συγκέντρωσε τελικά το 100% των ψήφων στις εκλογές (με αντίπαλο τον εαυτό του), αλλά μόνον 97%, κάτι που ανέδειξε και τη δημοκρατική λειτουργία του κόμματος (συγγνώμη Κινήματος).

Μετά το αναπάντεχο αποτέλεσμα ο Ευάγγελος ο Βενιζέλος, με σεμνότητα, ταπεινότητα και αυτοσυγκράτηση δήλωσε μεταξύ άλλων τα εξής:

“Σήμερα το ΠΑΣΟΚ έκανε με επιτυχία μια μεγάλη άσκηση πολιτικής και οργανωτικής ετοιμότητας. Οι ίδιοι οι πολίτες μας είπαν ότι η Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη βρίσκεται και θα βρίσκεται στο επίκεντρο της πολιτικής ζωής. Σήμερα είναι ανοιξιάτικη ημέραελπίδας και ανατροπής των εντυπώσεων που κάποιοι συστηματικά καλλιεργούν.

”Με την εντυπωσιακή, για τα δεδομένα της εποχής, συμμετοχή τους, τα μέλη και οι φίλοι του ΠΑΣΟΚ δεν ήθελαν απλώς να αναδείξουν και να στηρίξουν το νέο Πρόεδρο του Κινήματος. Ήθελαν να στείλουν ένα ισχυρό μήνυμα:

”Πως το ΠΑΣΟΚ είναι εδώ. Πως το ΠΑΣΟΚ δεν έχασε την ψυχή του.

”Πως είναι εφικτός ο στόχος μας για νίκη στις εκλογές, για πρωτιά, προκειμένου το ΠΑΣΟΚ να έχει τον καθοριστικό ρόλο στις εξελίξεις”.

Και πού να μην κρατούσαν χαμηλούς τόνους δηλαδή... Σοβαρά τώρα, τα Κυριακάτικα δεν ήταν κατά την ταπεινή άποψη του γράφοντος πανηγύρι της Δημοκρατίας, ήταν πανήγυρη, ήταν Δημοκρατία για τα πανηγύρια. Όχι τόσο για το σταλινικού τύπου αποτέλεσμα που αμφισβητείται έντονα (δεν υπάρχει βέβαια τεκμηρίωση για το αντίθετο, αλλά πάλι ούτε για τα υψηλά ποσοστά...), αλλά περισσότερο γιατί καταδείχθηκε ότι στο ΠΑΣΟΚ δεν έχουν κόψει τις κακές συνήθειες. Γιατί δεν έχει σημασία ποιοι και πόσοι πήγαν να ψηφίσουν την Κυριακή. Σημασία έχουν αυτοί που δεν πήγαν. Και, κακά τα ψέματα, η πλειονότητα του κόσμου έχει γυρίσει την πλάτη στο ΠΑΣΟΚ. Οι παράτες, οι θριαμβολογίες και τα κομματικά σόου κάθε άλλο παρά “σεμνότητα και ταπεινότητα” καταδεικνύουν. Μάλλον αναδεικνύουν ότι στην Ιπποκράτους δεν έχουν συναίσθηση της μεταστροφής της κοινωνίας.

Το δίχως άλλο, την Κυριακή 18 Μαρτίου του Σωτηρίου έτους 2012, μια μεγάλη μερίδα πολιτών συμμετέσχε στις εσωκομματικές εκλογές του κόμματος με αγνές προθέσεις. Πήγε για να ψηφίσει (την όποια) ελπίδα. Πήγε γιατί θέλει απεγνωσμένα να πιαστεί από κάπου. Πήγε για να θυμηθεί το ΠΑΣΟΚ του παρελθόντος του και για να γίνει ξανά μέρος των συλλογικών του διαδικασιών κτίζοντας το ΠΑΣΟΚ του μέλλοντός του. Πήγε για να νοιώσει ότι έχει ακόμη κάποια δύναμη στα χέρια του διαμορφώνοντας τις εξελίξεις και για τη χώρα.

Όμως η Κυριακή που πέρασε ήταν κατ' ουσίαν μια διαδικασία μαζικής αυθυποβολής από τους επικεφαλής του “Κινήματος” έως τους θυρωρούς του κόμματος. Η ένεση ευφορίας όμως δεν μπορεί να κρύψει την σκληρή πραγματικότητα. Για να ξανακτίσει γέφυρες με την κοινωνία το ΠΑΣΟΚ θα χρειαστεί πολλή και σκληρή δουλειά, λιγότερα παχιά λόγια και φανφαρονισμούς και περισσότερα έργα. Για να ξανακτίσει γέφυρες με την κοινωνία το ΠΑΣΟΚ θα περάσουν πολλά χρόνια. Πιθανώς αυτό να μην γίνει ποτέ.