Λίγο-πολύ οι περισσότεροι γνωρίζουν τις οικογένειες που καταδυναστεύουν και φέρονται
κυριαρχούν τον πλανήτη και τα παγκόσμια δρώμενα της σύγχρονης εποχής. Οι Νεοταξικές οικογένειες Ροκφέλερ και Ρόθτσαϊλντ (ή Ρότσιλντ), ο Τζορτζ Σόρος, o Χένρι Κίσινγκερ. Ωστόσο, οι βασικοί πυλώνες της παγκόσμιας σιωνιστικής διακυβέρνησης είναι πέντε. Ποιος είναι ο «πέμπτος» των Ιλουμινάτι;
Και το όνομα αυτού Λάρι Σάμερς. Άτομο χαμηλού προφίλ που δεν είναι ευρέως γνωστός. Ο Σάμερς ήταν ένας βασικός παράγοντας στην οικονομική πολιτική υπό τη διοίκηση του Μπιλ Κλίντον, που κατέλαβε διάφορες σημαντικές θέσεις στο Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ, μέχρι να γίνει ο Γραμματέας του Υπουργείου Οικονομικών το 1999.
Ο Σάμερς μαζί με τον μέντορά του Robert Rubin, ήταν υπεύθυνος για την απελευθέρωση του τραπεζικού συστήματος των ΗΠΑ μέσω της απομάκρυνσης του νόμου Glass-Steagall. Στις ΗΠΑ, ο νόμος Glass- Steagall, αρχικά δημιουργημένος αμέσως μετά το κραχ του χρηματιστηρίου του 1929, απαγόρευσε στις τράπεζες να αποδέχονται καταθέσεις και να δίνουν εγγυητικές. Ο παραπάνω νόμος καταργήθηκε από το νόμο Gramm-Leach-Bliley του 1999, για τον οποίο ο Σάμερς συνέβαλε όσο κανείς άλλος.
Οι επενδυτικές τράπεζες μπορούσαν επίσης να διαφέρουν από τις χρηματιστηριακές, που γενικά βοηθούν στην αγορά και την πώληση των μετοχών, χρεωγράφων, και αμοιβαίων κεφαλαίων. Σε μερικές περιπτώσεις, οι χρηματιστηριακές και οι επενδυτικές τράπεζες είναι ενιαίες εταιρείες. Παραδείγματα επενδυτικών τραπεζών είναι η Goldman Sachs, η UBS και η Houlihan Lokey.
Οι συνέπειες των ενεργειών του Σάμερς οδήγησαν στο γνωστό οικονομικό κραχ του 2008 και επειδή το μοντέλο λειτουργίας παραμένει σχεδόν αναλλοίωτο, θα ευθύνεται και πάλι σε περίπτωση που προκύψει νέα οικονομική κατάρρευση.
Ο Σάμερς συνωμότησε επίσης με μια κλίκα τραπεζιτών για την «απελευθέρωση» των τραπεζών όλου του κόσμου. Ο Σάμερς και οι φίλοι του ανάγκασαν σχεδόν κάθε κυβέρνηση στον κόσμο να υπογράψει τη συμφωνία για τις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες, με μια προσθήκη στις διεθνείς εμπορικές συμφωνίες που διαχειρίζεται ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου.
Η μόνη χώρα που αρνήθηκε ήταν η Βραζιλία, μια από τις λίγες χώρες που απέφυγε τα χειρότερα της κρίσης του 2008. Ο Σάμερς οδήγησε σε όλη αυτή την απορρύθμιση με ένα και μοναδικό στόχο: Να κάνει τους τραπεζίτες πλουσιότερους!
Η κρίση του 2008 ήταν ουσιαστικά μια μαζική μεταφορά πλούτου από τους πολίτες κάθε χώρας στους τραπεζίτες. Ο Λάρι Σάμερς ασκεί ακόμα μεγάλη επιρροή στην κυβέρνηση των ΗΠΑ (και σε εκείνη του Ομπάμα) και το έργο του θα κάνει το χάσμα της ανισότητας στην Αμερική χειρότερο χρόνο με το χρόνο. Εκτός αν τελικά βρει μπροστά του τον Ντόναλντ Τραμπ.
hellasforce
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου