Το τηλεοπτικό ΜΑΚΕΛΕΙΟ ήταν μια απαίτηση του κόσμου μετά το γύψο της Ελλάδος στο ΔΝΤ από ανίκανους, κλέφτες, προδότες και λωποδύτες πολιτικούς που κοίταζαν πάντα το τομάρι τους, την καλοπέραση τους και την τσέπη τους. Ο τίτλος της εκπομπής, το ύφος, η σύνθεση όπως και το μουσικό σήμα, ήταν μια στιγμιαία έμπνευση του υπογράφοντα. Η απαίτηση έγινε κραυγή και για πολλούς(όπως μου έχουν πει κατά καιρούς στο τηλέφωνο)εκτόνωση. Δηλαδή βαλβίδα κοινωνικής αποσυμπίεσης. Και καλό και κακό αυτό.
Το πρώτο μέρος του ΜΑΚΕΛΕΙΟΥ στάθμευσε στον τηλεοπτικό σταθμό KONTRA του Γιώργου Κουρή, τον Σεπτέμβριο του 2010. Κάναμε αυτό που ξέραμε μια ζωή από τη στιγμή που μας είχαν υποσχεθεί ελευθερία έκφρασης και απόψεων. Να πολεμάμε το σύστημα από μέσα. Χωρίς συνδιαλλαγές, συναλλαγές, συμψηφισμούς και συμβιβασμούς. Τσακίσαμε το καθεστώς των προδοτών της Εκάλης και μαζί με πολύτιμους συνεργάτες και φίλους πράξαμε το αυτονόητο: Να φύγει από την εξουσία το μειοδοτικό καθεστώς των γερμανοτσολιάδων της οικογένειας Παπανδρέου. Όταν έπεσε ο Τζέφρι, μυριστήκαμε ότι το επόμενο στάδιο θα ήταν το νερό στο κρασί μας. Αυτό είχαμε ορκιστεί να μην το κάνουμε ποτέ. Την εποχή που η διευθυντική φυσιογνωμία του σταθμού άλλαξε(με τον ερχομό του Μάκη Κουρή και την σταδιακή αποχώρηση του Γιώργου Κουρή)υπήρξαν τα πρώτα προβλήματα. Στη συνέχεια μας ζητήθηκε «ρέγουλα» και ηπιότητα στο κατάπτυστο και προδοτικό καθεστώς Παπαδήμου. Να μην τους χτυπάμε. Συνεχίσαμε με λύσσα να κοπανάμε την φαυλότητα και την εθνική μειοδοσία των νεοταξίτικων «στοών». Αυτό δεν άρεσε στην εργοδοσία. Σε ξενοδοχείο του κέντρου της Αθήνας, γράφτηκε ο επίλογος. Παρουσία τριών προσώπων. «Θα πρέπει να αποχωρήσετε», μας είπαν. Πήραμε το καπελάκι μας και φύγαμε.
Το ΕΧΤRA 3
Δεν πήγαμε μόνοι μας. Μας φώναξαν. Το «έργο» και η «παράσταση» ίδια. Την ξέρουμε άλλωστε πολλά χρόνια τώρα. Θέατρο. Με ηθοποιούς, κομπάρσους και είλωτες. Με τη διαφορά ότι δεν πήγαμε εκεί για τους τελευταίους ρόλους. Άλλωστε το ΜΑΚΕΛΕΙΟ είχε γίνει πια τρόπος έκφρασης, ανάγκη για μαστίγωμα και ξεβράκωμα της εξουσίας. Το καθεστώς Σαμαρά γνωρίζαμε ότι είναι σαφώς πιο επικίνδυνο και πιο τρισάθλιο από το καθεστώς Παπανδρέου στην ελευθερία της έκφρασης. Ο ρεπόρτερ όμως που είναι μαθημένος να πηδάει τις φωτιές σκέφτεται ότι μπορεί να τις πηδάει όταν έχει την δυνατότητα να τρέχει ανεμπόδιστα όσο ψηλά κι είναι τα πύρινα μέτωπα τα οποία δεν φοβηθήκαμε ποτέ.
Μέχρι τις 27 Δεκεμβρίου που αναγγείλαμε την αποχώρηση μας, η εκπομπή σαν τηλεοπτικό προϊόν χάρη στην στήριξη του κόσμου και όλων εσάς, πέτυχε απόλυτα. Από πλευράς τηλεθέασης, σχεδόν θριάμβευσε. Σύμφωνα με τα αναμφισβήτητα στοιχεία που έχουμε στη διάθεση μας, τα νούμερα τηλεθέασης ήταν πολύ ψηλά. Χτυπήσαμε στα ίσια τα κανάλια της διαπλοκής και της σιωπής και πολλοί από αυτούς έβλεπαν συνέχεια την πλάτη μας. Αυτό δεν άρεσε. Κάποιους(που είχαν ποντάρει στην αποτυχία μας)τους απογοήτευσε η αποδοχή. Τους κεράσαμε ξύδι και συνεχίσαμε.
Είναι γεγονός ότι μια επιχείρηση σκέφτεται πάντα το οικονομικό της συμφέρον. Όταν αυτό δεν παραλληλίζεται και δεν συμπλέει με το κοινό καλό που εκφράζει μια εκπομπή λαϊκής αποδοχής, τότε επέρχεται η σύγκρουση και το διαζύγιο. Και βέβαια δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε καμία επιχείρηση γι αυτό. Άλλωστε κάποιοι παραδοσιακοί εκδότες και καναλάρχες εαν έφτασαν κοντά στο περιθώριο, έφτασαν γιατί πάντα τα κουβέντιαζαν με την εξουσία, τα συζητούσαν, συναλλάσσονταν και μερικοί βουτηγμένοι στα θαλασσοδάνεια και στη διαφθορά(με ότι αυτό συνεπάγεται), τα έκαναν «πλακάκια». Δεν μπήκαμε ποτέ στον κόπο τέτοιων συμβιβασμών. Μάλιστα γυρίσαμε πίσω πολλές «παραγγελίες» και αυτό ήταν κάτι που πληρώσαμε. Αλλά πάντα η ίδια οδός είναι η επιλογή μας. Για μας δεν υπάρχουν δεξιά και αριστερά στενά. Υπάρχουν μόνον οι ευθείες. Σαν τα μουλάρια.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζαμε καθημερινά, ήταν:
-Μείωση των κραδασμών και της κριτικής στην αντιμετώπιση της κυβέρνησης Σαμαρά. Είπαμε όχι και συνεχίσαμε.
-Κατηγοριοποίηση στα πολιτικά πρόσωπα. Κάποιοι στο απυρόβλητο και κάποιοι άλλοι στην αδιαφορία. Είπαμε όχι και συνεχίσαμε.
-Καμία κουβέντα στην κριτική προσώπων δίπλα στον Αντώνη Σαμαρά. Είπαμε όχι και συνεχίσαμε.
-Καμία κουβέντα για την εποχή της αμαρτωλής σελίδας της Siemens. Για την μαύρη εποχή της μεγάλης συναλλαγής και μέσα στην παράταξη της ΝΔ. Βγάλαμε παρά τις δυσχέρειες εκπομπές και γι αυτές τις σελίδες, κάτι που όπως ήταν αναμενόμενο, πληρώσαμε.
-Συνεχείς μουρμούρες για το «κόστος της εκπομπής» και για την έλλειψη εμπορικότητας της. Σας διαβεβαιώνουμε ότι το κόστος ήταν μηδαμινό(με στοιχεία)και η εμπορικότητα της εκπομπής αδιαμφισβήτητη(με στοιχεία). Άρα υπήρχαν άλλοι λόγοι.
-Ένα σοβαρό θέμα και η κριτική εκ των έσω που δεχθήκαμε την μέρα προβολής του ρεπορτάζ του Λαυρεντιάδη στον θάλαμο νοσηλείας του στον Ευαγγελισμό, την ώρα που επισκέπτες του επιχειρηματία εξέφραζαν «φόβους για τη ζωή του».
-Ακολούθησε απομάκρυνση πολύτιμου συνεργάτη μας παραμονή Χριστουγέννων.
-Και μας προτάθηκε να συνεχίσουμε την εκπομπή, μόνον Δευτέρα.
-Είπαμε όχι και συνεχίσαμε.
Την ίδια ώρα είχαμε αντιληφθεί ότι μηχανισμοί «εκβίασης», σαπρόφυτα και παρασιτικοί οργανισμοί, γαντζώνονταν δίπλα μας. Σε τέτοιες εικόνες, δεν είμαστε συνηθισμένοι. Τέτοια υποκείμενα τα αποκαλύπτουμε, τα διαπομπεύουμε, τα ξεφτιλίζουμε και τα λιώνουμε. Κάτι που θα κάνουμε στη συνέχεια, υπό μορφή ρεπορτάζ. Τον φόβο μας να έχουν...
-Μας προτάθηκε να κάνουμε καθημερινό πρωινό πρόγραμμα στο Extra αλλά με την αλλαγή του τίτλου της εκπομπής. Δηλαδή να κάνουμε εκπομπή για συνταξιούχους και χωρίς τον τίτλο «ΜΑΚΕΛΕΙΟ». Η συζήτηση έγινε παραμονή Πρωτοχρονιάς. Η απάντηση μας είναι «όχι».
-Με την ιδιοκτησία του EXTRA 3 δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα. Αυτοί κάνουν την δουλειά τους. Έχουν επιχείρηση. Πρέπει να επιβιώσει. Προτιμότερο θα ήταν βέβαια να μας έλεγαν όλη την αλήθεια κι όχι μισόλογα. Άλλωστε εκεί έχουμε αφήσει μία ακόμα παρακαταθήκη. Το «Αποκαλυπτικό Δελτίο». Το οποίο συνεχίζει μέχρι και σήμερα. Το ΜΑΚΕΛΕΙΟ όμως δεν χαρίζεται πια σε κανέναν. Θα το πάρουμε μαζί μας. Ακόμα και στον τάφο μας. Δεν το διαπραγματευόμαστε με κανέναν. Δεν διαπραγματευόμαστε με κανέναν την ανάγκη του κόσμου να μιλήσει, να ορθώσει ανάστημα ,να βρίσει γιατί εαν δεν βρίσει θα σκάσει.
Εμείς συνεχίζουμε τη δική μας δύσκολη διαδρομή. Το ΜΑΚΕΛΕΙΟ, θα ζήσει. Και θα συνεχίσει. Γιατί πια είναι η ανάγκη του κόσμου για αποκάλυψη, ξεδόντιασμα και ξεβράκωμα των πολιτικών τιποτένιων που νομίζουν ότι νίκησαν. Ένας φίλος, μου μετέφερε ότι στο άκουσμα της αποχώρησης μας από το κανάλι, η κυρία Τέτα η πεθερά του κυρίου Τόνι Τσολάκογλου στο Ναύπλιο, άνοιγε σαμπάνιες. Θα την παρακαλούσαμε να μας κρατήσει μία για να την ανοίξουμε μαζί όταν ο λαός θα κυνηγάει με τις πέτρες το γαμπρός της από την πατρίδα ΜΑΣ.
Το ΜΑΚΕΛΕΙΟ θα επιστρέψει στο EXTRA 3 μόνον όταν:
-Επαναδιαπραγματευτούν οι όροι ελεύθερης έκφρασης και απόλυτης δημοσιογραφικής ανεξαρτησίας.
-Όταν επιστρέψει πίσω ο συνεργάτης μας που εξεδιώχθη παραμονή Χριστουγέννων
και όταν παραμείνει η εκπομπή Δευτέρα και Πέμπτη, όπως συμφωνήσαμε στην αρχή της σεζόν.
Δεν το παίξαμε ποτέ ήρωες αλλά η τιμή για μας άλλη τιμή δεν έχει.
Εις το όνομα της αλήθειας
Προχωράμε πια πάλι μόνοι μας αλλά με ψηλά το κεφάλι και με την υπόσχεση για το τελικό ξέσκισμα των αλητών και προδοτών που ξεπουλάνε καθημερινά την Ελλάδα.
Σ.Χ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου