Μόνο ντροπή μπορεί να αισθανθεί κάνεις, βλέποντας νέα παιδιά, με την ελπίδα και την ζωντάνια ζωγραφισμένη στα ματιά τους, να ζητούν απεγνωσμένα μια θέση για δουλειά...
Χθες, στο Μέγαρο Μουσικής ήταν η γενική συνέλευση του ΣΕΒ. Μέσα στην αίθουσα, τραπεζίτες, επιχειρηματίες, βιομήχανοι και πολιτικοί που μιλούσαν για το μέλλον της χώρας.
Κι όμως! Έξω υπήρχαν 2-3 ελληνόπουλα (ήταν δεν θα ήταν 30 χρόνων) που όποιον έβγαινε από το Μέγαρο τον ρωτούσαν ευγενικά, αν υπάρχει καμία θέση εργασίας!
Χωρίς παρακάλια, χωρίς να “κολλήσουν” σε κανέναν, κρατώντας λίγα βιογραφικά τους στο χέρι.
Πόση ντροπή να αισθανθεί κανείς βλέποντας το μέλλον αυτού του τόπου να κάνει τα πάντα για να βρει μια δουλειά; Πόση υπερηφάνεια μπορεί να έχουν αφήσει σε αυτούς τους ανθρώπους που διψούν για ζωή, τα λαμόγια της πολιτικής και οι μισοί από αυτούς εκεί μέσα στο Μέγαρο;
Και φυσικά, αυτά τα παιδια γνωρίζουν ότι αν ειναι τυχεροί και τους πάρουν, θα δουλεύουν ατέλειωτες ώρες με 300-400 ευρώ, όπως και χιλιάδες ακόμα παιδιά σε αυτή την χώρα. Μέλλον δηλαδή, σκοτεινό…
Ντροπή…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου