Στην εορτή προσήλθε και αγιορείτης γέροντας για να ευχηθεί στον εορτάζοντα ποιμενάρχη. Ο οικοδεσπότης θεώρησε καθήκον του να συστήσει στον μητροπολίτη τον αγιορείτη, που εκείνος, όπως είπε, δεν γνώριζε.
Κατά την ανταλλαγή του χαιρετισμού ο γέροντας ρώτησε ευγενικά τον σεβασμιώτατο αν επισκέφθηκε το Άγιον Όρος, για να εισπράξει μπροστά στα έκπληκτα μάτια όλων, σε απότομο ύφος, την απάντηση:
- Ούτε πήγα στο Άγιον Όρος ούτε πρόκειται να πάω!
Ξαφνιασμένος από την «ευγενική» απάντηση του δεσπότη, ο ηλικιωμένος γέροντας του ανταπάντησε:
- Καλά, Δεσπότη μου, να ’ναι ευλογημένο! Εγώ μια και για πρώτη φορά συναντιέμαστε και συστηθήκαμε θεώρησα ευγενικό εκ μέρους μου να σου κάνω αυτή την πρόσκληση. Ποτέ ας μην έρθεις! Άλλωστε στο Όρος της Παναγίας μας έρχονται τόσοι και τόσοι πατριάρχες, δεσποτάδες και πολλοί άλλοι κληρικοί. Δεν χάθηκε ο κόσμος αν δεν θέλεις να μας επισκεφθείς κι εσύ!
Ο “φιλοαγιορείτης” ιεράρχης κατά καιρούς “βγαίνει” στο εκκλησιαστικό προσκήνιο από την αφάνεια, προσπαθώντας να κάνει αισθητή την παρουσία του.
Είναι άξιο περιέργειας να δει κανείς και να αξιολογήσει μερικές από τις κατά καιρούς ενέργειες και παρεμβάσεις του.
Κληρικός καταρχήν Χαλκίτη μητροπολίτη του λεκανοπεδίου, και εξαρχής, υποτίθεται, στο πλευρό του Οικουμενικού Θρόνου, έσπευσε, με την εκλογή του αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου, να γίνει μέλος της αυλής και στενός συνεργάτης του.
Είναι εκείνος, λένε, που στην “κόντρα” με το Φανάρι το 2004 πρωτοστάτησε αφανώς στο πλευρό του αρχιεπισκόπου, συντάσσοντας σχετικά κείμενα, ως “ειδικός”, υποστηρίζοντας και “τεκμηριώνοντας” τις θέσεις της Εκκλησίας της Ελλάδας. Ως “αμοιβή” του εισέπραξε, λίγο αργότερα, την ανύψωσή του σε δεσπότη, για να απαγοητεύσει ευθύς αμέσως, με τη συμπεριφορά του, τον ευεργέτη του. Μετά την κοίμηση του Χριστόδουλου, κατά την περίοδο της εκλογής νέου αρχιεπισκόπου, φάνηκε άλλη όψη του χαρακτήρα, με τις δήθεν πιέσεις που έλεγε ότι δέχτηκε από υποψήφιο για το αξίωμα μητροπολίτη, οι οποίες αποδείχτηκαν τελικά… φούσκες.
Από τότε κατά καιρούς ξεσπά ως κεραυνός εν αιθρία. Εμφανίζεται ξανά ως αμύντορας του πάνσεπτου θεσμού του Οικουμενικού Πατριαρχείου, θιγόμενος από την παρέμβαση και ανακοίνωση της προϊσταμένης του αρχής, για την συμπαράστασή της προς ένα αγιορείτη προφυλακισμένο ηγούμενο, γιατί φρόντισε να νοικοκυρέψει, όπως είχε καθήκον, την περιουσία του διαλυμένου μοναστηριού που παρέλαβε.
Διερωτιέται ο καθένας μας, ποιά είναι η σταθερή στάση, τα αληθινά αισθήματα και το εκκλησιαστικό φρόνημα του ιεράρχη για θεσμούς ιερούς, όπως το Οικουμενικό Πατριαρχείο και το Άγιον Όρος; Το Όρος που η ελλαδική Εκκλησία τροφοδοτεί με έμψυχο υλικό και το περιβάλλει με στοργή, χωρίς ποτέ να αμφισβητεί την κανονική εποπτεία του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Το Όρος που με την ευεργετική επίδραση της παρουσίας του ζωογονεί την εκκλησιαστική ζωή της Ελλάδας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου